1ο ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΙΣΤΙΑΙΑΣ: Θεματική Ενότητα: ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ (2015-2016)

Τα συναισθήματα είναι ένα μεγάλο και σπουδαίο κομμάτι για τη ζωή μας. Λέγοντας συναισθήματα εννοούμε τη χαρά, τη λύπη, το θυμό, την αγάπη, το μίσος, τον ενθουσιασμό,το φόβο, τη φιλία, τη ζήλια, την απογοήτευση, τη μοναξιά, την ικανοποίηση...Είναι συναισθήματα που ο κάθε ένας από εμάς αισθάνεται, κάθε τόσο, ή μπορεί να παρατηρήσει στους άλλους. Τα παιδιά επίσης βιώνουν τέτοια συναισθήματα σε καθημερινή βάση και τα χρησιμοποιούν στις καθημερινές αλληλεπιδράσεις με τους άλλους.

Τα συναισθήματά μας ορισμένες φορές γίνονται ανεξέλενχτα σε μας τους ενήλικους, πόσο μάλλον στα παιδιά. Τα παιδιά πρέπει να μάθουν να αναγνωρίζουν τα συναισθήματα τους καθώς και τα συναισθήματα των άλλων. Να μάθουν να βρίσκουν τρόπους να τα ελέγχουν(ας μην ξεχνάμε ότι τα παιδιά του νηπιαγωγείου βρίσκονται νοητικά στο στάδιο του εγωκεντρισμού, δεν εύκολο δηλαδή για εκείνα να έρθουν στη θέση του άλλου και να τον καταλάβουν. Νομίζουν ότι όλος ο κόσμος επικεντρώνεται γύρω από αυτά), να μάθουν να χρησιμοποιούν τα συναισθήματά τους στις αλληλεπιδράσεις τους, με τρόπο που θα τα βοηθάει να πετυχαίνουν τους στόχους τους και να διατηρούν τις φιλίες τους, δηλαδή να μάθουν ποια συναισθήματα είναι σημαντικά σε κάθε περίσταση, να μάθουν πως να τα εκφράζουν, ούτε υπερβολικά ούτε μέτρια.
Η συναισθηματική αγωγή έχει ενταχθεί στο νηπιαγωγείο και παίζει σπουδαίο ρόλο στην επίτευξη αυτών των στόχων.

Πάμε να δούμε τώρα κάποια στιγμιότυπα από τις δράσεις μας για τα συναισθήματα.

Κάναμε συζήτηση για τα συναισθήματα που μπορεί να μας προκαλέσουν διάφορες καταστάσεις στην καθημερινή μας ζωή. Παρατηρήσαμε εικόνες παιδιών(στην παραπάνω εικόνα) και προσπαθήσαμε να καταλάβουμε τα συναισθήματά τους με βάση τις εκφράσεις του προσώπου, και τους πιθανούς λόγους που μπορεί να αισθάνονται έτσι.
Προσπαθήσαμε να μιμηθούμε με τις εκφράσεις του προσώπου μας τα βασικά συναισθήματα(χαρά, λύπη, θυμός, φόβος, ενθουσιασμός, εκπληξη)και παρατηρήσαμε τους εαυτούς μας στον καθρέφτη.

Κάναμε αναπαράσταση κάποιων συναισθημάτων με το πρόσωπό μας και το σώμα μας..

ΦΟΒΟΣ

ΛΥΠΗ

ΑΓΑΠΗ-ΦΙΛΙΑ

Σας παραθέτουμε τα βιβλία που διαβάσαμε κι επεξεργαστήκαμε για το θέμα μας.

Ζωγραφίσαμε την ΧΑΡΑ, την ΛΥΠΗ και τον ΦΟΒΟ και είπαμε ο καθένας, τι μας κάνει να αισθανόμαστε έτσι.
(κλίκ στις εικόνες για μεγέθυνση)

Παίξαμε με το ρολόι των συναισθημάτων. Βάζαμε τον δείκτη στο συναίσθημα που νιώθαμε και αιτιολογούσαμε. Το παιχνίδι αυτό θα εμπλουτίσει την προφορική τους έκφραση καθώς μπορούν να το παίζουν καθημερινά και στην ώρα των ελεύθερων δραστηριοτήτων.

Φτιάξαμε και ατομικά ρολόγια συναισθημάτων για να παίζουμε με αυτά και στο σπίτι μαςκαι να δείχνουμε τα συναισθήματα που νιώθουμε στην οικογένειά μας.

Συναισθήματα φυσικά δεν έχουν μόνο οι άνθρωποι αλλά και τα ζώα. Νιώθουν κι αυτά λύπη, χαρά, θυμό, αγάπη, φιλία, φόβο κτλ.

Σχηματίσαμε τις λέξεις συναισθημάτων με κολλάζ από όσπρια και ζυμαρικά..

...και ζωγραφίσαμε κάτι χαρακτηριστικό για το καθένα και κάναμε αντιστοίχιση εικόνων με τις λέξεις των συναισθημάτων.

Ετοιμάσαμε τα αρχικά γράμματα του ΦΟΒΟΥ, της ΛΥΠΗΣ, του ΘΥΜΟΥ και της ΧΑΡΑΣ και εκτελέσαμε μια δραστηριότητα γλώσσας και δημιουργίας και έκφρασης.

Αφού αναγνωρίσαμε τα γράμματα και βρήκαμε τις λέξεις των συναισθημάτων που ξεκινούν από το κάθε γράμμα και τις αντιστοιχίσαμε, παίξαμε το εξής παιχνίδι που μας άρεσε πάρα πολύ.

Με την συνοδεία μουσικής ζητήσαμε από τα παιδιά να κινηθούν ανάλογα επάνω στο γράμμα του συναισθήματος που ταίριαζε με τη μουσική, αναπαριστώντας ταυτόχρονα με τις εκφράσεις του προσώπου τους το συναίσθημα.

Επικεντρωθήκαμε λίγο περισσότερο με δραστηριότητες για το αρνητικό συναίσθημα του ΘΥΜΟΥ, καθώς τα παιδιά το συναντούν πολύ συχνά με τους ομηλίκους τους στο σχολικό περιβάλλον.

Αφορμή για το θέμα στάθηκε η ανάγνωση της ιστορίας του <<θυμωμένου δράκου>>.

Ο Νίκος μας ζωγράφισε τον θυμωμένο δράκο(ταλέντο στην ζωγραφική).

Αφού επεξεργαστήκαμε την ιστορία, σκεφτήκαμε κι εμείς τι είναι αυτό που μπορεί να μας θυμώσει και τι μπορούμε να κάνουμε για να διαχειριστούμε τον θυμό μας ώστε να προλάβουμε αρνητικές συνέπειες. Μιλήσαμε για την τεχνική της χελώνας και προσπαθήσαμε κι εμείς να την εφαρμόσουμε για να ελέγξουμε το θυμό.

(Το υλικό και την ιδέα για την δραστηριότητα την βρήκαμε εδώ )

ΘΥΜΩΝΩ-ΣΤΑΜΑΤΑΩ-ΜΕΤΡΑΩ ΜΕΧΡΙ ΤΟ 10-ΒΡΙΣΚΩ ΛΥΣΗ

Κάναμε αναπαράσταση περιστατικών μέσα στην τάξη που μας θυμώνουν και τις πιθανές αντιδράσεις. Μιλήσαμε για την σημασία ελέγχου του θυμού και τις συνέπειες αν δεν διαχειριστούμε σωστά το συναίσθημα.

Σε δύο καρέκλες τοποθετήσαμε εικόνες με ένα αφτί που ακούει και ένα στόμα που μιλάει.

Αντί να τσακωθούν χειρότερα κάθονται στις καρέκλες και λύνουν το πρόβλημα. Ο ένας μιλά και ο άλλος ακούει και εναλλάξ.

Και μια δεύτερη αναπαράσταση..

Έπειτα σκεφτήκαμε κι άλλους τρόπους διαχείρισης του θυμού, όπως το να διαβάσουμε ενα βιβλίο, να παίξουμε με την γάτα μας ή το σκύλο, να το πούμε στη δασκάλα κτλ.

Ετσι λοιπόν φτιάξαμε την γωνιά της διαχείρισης του θυμού, όπου θα λύνουν μόνα τους τα προβλήματα διενέξεων μέσα στην τάξη.

Παρατηρώντας ξανά τον εαυτό μας στον καθρέφτη όταν θυμώνουμε, διαπιστώσαμε ότι το πρόσωπό μας είναι άσχημο.

Ζωγραφίσαμε τον εαυτό μας θυμωμένο κάνοντάς τον να μοιάζει όσο το δυνατόν περισσότερο άσχημος γίνεται.

Γνωρίσαμε και διδαχτήκαμε το γράμμα Θ του ΘΥΜΟΥ, κάναμε συλλαβισμό, βρήκαμε λέξεις από Θ κι έπειτα το γράψαμε όπως μπορούσαμε.

Με αφορμή ένα τραγούδι για την φιλία που μάθαμε <<ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΦΙΛΟΙ>>, φτιάξαμε την παρακάτω ομαδική εργασία. Στις ρώγες του σταφυλιού τα παιδιά ζωγράφισαν τους φίλους τους.