Αυγά παραδοσιακά ή μοντέρνα;

Την Μεγάλη Πέμπτη οι ελληνίδες νοικοκυρές συνηθίζουν να βάφουν τα αυγά τους, σύμφωνα με την παράδοση, κόκκινα. Μάλιστα οι πιό μοντέρνες νοικοκυρές τα βάφουν και κόκκινα και κίτρινα και πολύχρωμα. Όπως και να έχει η ουσιά του αυγού κατά την παράδοσή μας είναι μοναδική. Το αυγό της Λαμπρής βαμμένο κόκκινο, πράσινο, κίτρινο ή πολύχρωμο συμβολίζει για όλους την δύναμη της ζωής, την αναγέννηση και κατ' επέκταση την Ανάσταση.

Το αυγό, κυρίως βαμμένο κόκκινο, αποτελεί το κύριο σύμβολο της Ανάστασης του Χριστού και του Πάσχα. Το κόκκινο χρώμα, γνωστό ήδη από τα προχριστιανικά χρόνια ως ενισχυτικό της ανανέωσης και της ενδυνάμωσης της φύσης, επεκτάθηκε και στα κόκκινα αυγά της Λαμπρής. Κάποια παράδοση δικαιολογεί γιατί βάφουμε κόκκινα τα αυγά: Μια γυναίκα είχε στην ποδιά της άσπρα αυγά. Της είπανε λοιπόν οτι αναστήθηκε ο Χριστός κι εκείνη απάντησε:<<Αν κοκκινήσουν τα άσπρα αυγά, τότε θα έχει αναστηθεί και ο Χριστός>>. Και τότε εκείνα κοκκίνησαν. 

Τα αυγά που βάφουμε την Μεγάλη Πέμπτη, ο λαός μας πιστεύει ότι έχουν μεγάλη δύναμη και γι'αυτό τα χρησιμοποιεί σε λατρευτικές συνήθειες. Το πρώτο αυγό που έβαφαν οι νοικοκυρές την ημέρα αυτή το ονόμαζαν "αυγό της Παναγιάς" και το έβαζαν στο εικονοστάσι τους. Το παλιό που είχαν κρατήσει από την προηγούμενη χρονιά και που πίστευαν οτι δέν χάλαγε, το πέταγαν στο ποτάμι. Κάποτε το κρατούσαν για 7 χρόνια και το είχαν ως φυλαχτό για τις εγκύους. 

Το βράδυ της  Ανάστασης οι χριστιανοί τσουγκρίζουν τα αυγά και λένε "Χριστός Ανέστη". Τα αυγά είναι η πρώτη τροφή που καταναλώνουν στο πασχαλινό τραπέζι μετά τη νηστεία της σαρακοστής. Το τσούγκρισμα των αυγών συμβολίζει τη δύναμη και την ανθεκτικότητα εκείνου που αναδεικνύεται νικητής. 

Η ιστορία του αυγού και η σημασία του δεν αφορά μόνο τους χριστιανούς αλλά και άλλους λαούς. Μία παράδοση των Φιλανδών λέει οτι το αυγό που περιείχε τον κόσμο, έπεσε από τον ουρανό στην αγκαλιά της μάνας των νερών, ενω σύμφωνα με τους Πέρσες ενα αυγό άνοιξε στα δύο και από μέσα βγήκε ο κόσμος. Για τους Κινέζους το αυγό συμβολίζει την ολότητα. Ο κρόκος είναι ο ουρανός και το ασπράδι η γη.  

Πηγή: Παράθυρο στην εκπαίδευση